Ideje koje su promijenile svijet i oblikovale epohu koju danas živimo nastajale su u garažama američkih predgrađa. Bubuljičavi tinejdžeri, umjesto na žurkama pored bazena, provodili su vrijeme u tom porodičnom underground zabranu, daleko od chear leadersica na koje su se ložili, a koje su „šetali“ kapiteni školskog i univerzitetskog fudbalskog kluba.
Autsajderi sa „debelim“ naočarima, umjesto spring brake-ova i univerzitetskih elitnih bratstava, do djevojaka su morali doći alternativnim putem. Iz garaža. Rezultat tog puta su Microsoft, Apple, Google, Amazon... Priča o američkom snu uvijek počinje iz garaže. Može li biti romantičnije?
Preko noći, partija sa ideološkog smetlišta civilizacije preuzima volan na evropskom putu Crne Gore?
Crnogorski autsajderi svoje ideje počinjali su iz baraka i iz njih mijenjali sudbinu Crne Gore. Revolucionarnim, lucidnim, hrabrim i vizionarskim korporativnim idejama? Ne baš. Iz jedne od njih, na samom brijegu od Morače, iza montažnih zidova i ćiriličnog soc logotipa, formatirali su se umovi koji će sjutra, tj. danas, svoju viziju nametnuti kao sudbinu ove države.
Dok su Gejts i Džobs kreirali personalne računare i gadžete iz daleke budućnosti unijeli u naše domove, naši gikovi iz podgoričke barake prolazili su trnovit put. Od brkatog, pripitog lidera i Slobodana Miloševića, dakle masovnih grobnica i inauguracije projekta Velika Srbija, SNP danas figurira kao ključni faktor u manjinskoj vladi proevropske profilacije sa šest ministarstava i potpredsjedničkim mjestom.
Dakle, posljednje utočište balkanskog kasapina, štab anticrnogorske misije staljinističkog „šmeka“, partija na koju je prosječan građanin do skoro i zaboravio da postoji, ostvaruje crnogorski san, baš poput Gejtsa i Džobsa.
Preko noći, bez podrške birača, bez izbora, partija sa ideološkog smetlišta civilizacije preuzima volan na evropskom putu Crne Gore? Gospodo diplomate, da li vam je Crna Gora toliko nebitna, pa se niste potrudili ni da izguglate SNP?
I dok njihovi glasači, ili to što je ostalo od njih, ovih dana nose Putinove slike marširajući za „pravdu“ i slovo Z, njihovi lideri ostavljaju sve svoje ideje tamo đe im je mjesto - po seoskim kafanama u kojima se uz rakiju evociraju uspomene sa Konavala i Dubrovnika i postaju strateški partner Zapada i te „proklete“ imperijalističke Amerike.
Normalno, nisu ludi da odbiju fotelje koje ni u najluđim maštanjima nisu mogli zamisliti. Dobro, principi, dosljednost i ostale budalaštine, to ionako više niko ne potencira.
Trajala je prilično dugo ta borba sa članstvom, koje je sa pravom pitalo svoje lidere: "Je l' se vi zajebavate sa nama?!"
Izašao je taj šarmantni snimak u kome predsjednik partije ubjeđuje svoje stado u stilu: „Dajte, ljudi, da ne budemo cio vijek zaluđenici koji besciljno srbuju, nego da...“
E, tu sam ja, kao prava naivčina, pomislio da je neki super pametni politički subjekat ukapirao da bez Srba koji nisu dio mitomanskog transa zvanog srpstvo, već su dio građanske profilacije, pomirenje nije moguće… Pomislio sam i da je taj genije odlučio da sam SNP ideološki redizajnira, a da će Joković&Co svoje birače postepeno pacifikovati, pripitomiti, odvići od Mladića i Miloševića, da će ih dovesti k poznaniju prava i da će ta partija postati karika koja nedostaje u političkom spektru Crne Gore.
Nisu ludi da odbiju fotelje... Principi, dosljednost i ostale budalaštine, to ionako više niko ne potencira
Čak sam nedavno upoznao i supercool djevojku koja je dio SNP tima, pa je moja pomisao bila da ćemo konačno imati političke predstavnike Srba koji ne boluju od rusomanije, dodikoizma i teškog oblika vulinilije. One koji će se odreći nasljeđa Miloševića, priznati kad se počini genocid i koji me neće dovijeka ubjeđivati „da sam Srbin, samo što to još ne znam“.
I onda se pojavi njihov predsjednik, i to u srpskim medijima, i izgovori čarobne riječi: Temeljni ugovor, Momir i srpstvo… Snp-ovci odahnu, vrati im se osmijeh na lice i odu sretni na spavanje, a moj entuzijam i optimizam odu negdje daleko daleko, bez namjere da mi se vrate u skorije vrijeme.
Budim se u znoju, usred noći. Djevojka pored mene pita me:
„Šta je?! Šta se desilo?!“
„Imao sam težak košmar! Sanjao sam opet onu sablasnu baraku... I da u novoj vladi SNP ima šest ministara i potpredsjednika vlade! Uh, daj mi vode".
„Moraš da vidiš nekog povodom tih mora, postaje prečesto. A šta bješe SNP, izvini?“
