Posjeta Budimpešti ne bi trebalo da prođe bez posjete legendarnom Ribarskom bastionu ili Ribarskoj tvrđavi.
Turistička atrakcija svojim imenom bi mogla da zavara one koji je još uvijek nijesu vidjeli. Možda bi mogli da je zamisle kao skromnu tvrđavu ili kulu uz obalu. Ona to zapravo i jeste, samo što nije tako skromna.
Riječ je o bastionu blizu Budimskog dvorca, na obalama Dunava.
Lako ćete ga prepoznati po svijetloj, sivo-smeđkastoj boji kamena i sedam kula koje simbolizuju vođe sedam plemena koja su naselila Mađarsku u devetom vijeku. Tu su i spomenici mađarskim velikanima koji su došli nešto kasnije, poput kralja Svetog Stefana Mađarskog i vojvode Janoša Hunjadija.
Iako je ovo velelepno zdanje u ovakvom obliku podignuto "tek” u 19. vijeku, na milenijumsku godišnjicu mađarske države, ime je dobilo u čast ribara. U srednjem vijeku držali su teritoriju pod današnjim zidinama. Tada se zvao Ribarska varoš ili Vodeni grad, a vjerovalo se da je "bastion" nastao od njihove odbrane zidina u opasnim vremenima.
Ali kasnije, arhitekta Frigies Schulek odlučio je da nova zgrada bude pristupačnija i otvorenija. Umjesto skučenih prolaza, stepeništa i staza kakve imamo prilike da vidimo u mnogim zamkovima, Ribarski bastion je primijetno prostraniji. To je dijelom i zbog činjenice da je izgrađen u sigurnijim vremenima, kada odbrambeni karakter više nije bio toliko važan.
Kako to obično biva, bastion je porušen u devastaciji tokom Drugog svjetskog rata. Zanimljivo je da je Šulekov sin učestvovao u rekonstrukciji, pa je ovaj bastion svojevrsno zajedničko porodično djelo. Kada su Sovjeti došli za nacistima, ponosno su okačili crvenu petokraku koja se vidjela sa velike udaljenosti, čisto kao podsjećanje ko je "novi šerif" u gradu.
Danas je sve ovo samo dio burne prošlosti grada, a bastion je otvoren za posjetioce željne kafe uz prelijep pogled i dobre fotografije.
Ne morate da plaćate ulaz za niže terase, ali ako želite da se popnete više, znajte da vrijedi "koliko para, toliko pogleda" (i muzike, jer melanholični zvuk violine često ovdje odjekuje). Na sreću, cijene su više nego prihvatljive.
Sa njega se pruža prelijep panoramski pogled na Budimpeštu, Dunav i velelepnu zgradu parlamenta, a Mađari će je s ponosom opisati "kao logo iz filmova Volta Diznija, samo stariji i ljepši"
